Η γλυκόζη, ή αλλιώς το σάκχαρο (πολλοί το λένε και ζάχαρο), είναι ίσως το σημαντικότερο ενεργειακό υπόστρωμα του οργανισμού. Πηγές γλυκόζης είναι οι υδατάνθρακες των τροφών και σε περιόδους νηστείας οι αποθήκες γλυκόζης (γλυκογόνο) και η σύνθεση γλυκόζης από άλλες πηγές (γλυκονεογένεση) όπως αμινοξέα, γλυκερόλη κ.α.
Η συγκέντρωση γλυκόζης του αίματος υπόκειται σε αυστηρό έλεγχο από τον οργανισμό μέσω των ορμονών ινσουλίνης, γλυκαγόνης, κορτιζόλης, κατεχολαμινών και αυξητικής ορμόνης έτσι ώστε φυσιολογικά διατηρείται σε επίπεδα 70-100 mg/dl σε περιόδους νηστείας και συνήθως δεν υπερβαίνει τα 150-160 mg/dl μετά από φαγητό.
Η μέτρηση της γλυκόζης αίματος, όσον αφορά τον προληπτικό έλεγχο, γίνεται για να ανιχνευθούν πιθανές διαταραχές στο μεταβολισμό της που μπορεί να προκαλούν υπεργλυκαιμία (Σακχαρώδης Διαβήτης) ή πιο σπάνια υπογλυκαιμία.
Η μέτρηση γίνεται συνήθως το πρωί μετά την έγερση μετά από τουλάχιστον 8ωρη νηστεία.
Τιμές αναφοράς γλυκόζης νηστείας 70-100* mg/dl.
Τιμές 100*-125 mg/dl συνιστούν διαταραγμένη γλυκόζη νηστείας (IFG) και τιμές >125 Σακχαρώδη Διαβήτη.
*Σύμφωνα με την Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία. (Ο ΠΟΥ και η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Διαβήτη θέτουν το όριο στα 110 mg/dl).
